Tango

Metrum: 2/4
Tempo turniejowe: 31 - 33 takty na minutę

Taniec ten wywodzi się ze slumsów Buenos Aires w Argentynie.
Źródła historyczne głoszą, że Tango wywodzi swoją nazwę od "tangano" tańca niewolników afrykańskich. Zwyczajem Czarnoskórych, przesiedlonych do Argentyny było tańczenie na ulicach miast do rytmu bębnów. Ich konwulsyjny, niemal opętany taniec został nazwany "candombe". Podczas niego śpiewano refren zaczynający się od słów "cum - tan - go". Imigranci z innych krajów tańczyli na swój sposób. Powstała cudowna mieszanka gitar, murzyńskich synkop i hiszpańskich melodii. I tak powstała milonga. A ta, zabarwiona przez sentymentalne śpiewy kubańskiej ludności, dała początek prawdziwemu "tango argentino"
W Europie tango pojawiło się na początku XX wieku budząc wielkie zgorszenie.Początkowo tańczono je w knajpach, spelunach, w domach publicznych, przez co miało złą sławę. Wreszcie tango dotarło do Paryża, gdzie przeszło pewne modyfikacje. Tango dało ostateczny kres sztywnym, dworskim tańcom. Francuzi, a z nimi cala Europa, czekali na taniec, który pozwoliłby im wyzwolić namiętność, pasję, erotyzm, opowiedzieć tragiczną opowieść miłosną za pomocą ciała i muzyki. Artyści czerpali natchnienie z tango, dzięki niemu powstało wiele niezapomnianych wierszy, poematów, kompozycji, a z czasem filmów.Początkowo tańczyli je ludzie prości, marynarze i robotnicy. Londyński tygodnik "Times" napisał, że jest "w najwyższym stopniu nieprzyzwoite".Tango zostało oficjalnie potępione przez papieża, a niemiecki cesarz wydał zakaz tańczenia tango na swoim dworze.
Stopniowo taniec nabierał ogłady.
Pierwszą próbę określenia teorii i techniki tanecznej podjęto na konferencji w Londynie w 1922 roku.
Wyznaczono pewne prawidłowości, które stosują także dzisiejsi tancerze. Są to płaskie kroki stawiane od obcasa, rytmiczny ruch zwany sttacato, brak unoszeń, opadań i nachyleń ciała.
Chociaż do Europy tango przybyło jako taniec latynoamerykański, na turniejach uznawane jest za taniec standardowy.

Ale jak powiedział Carlosa Gavito "Tango było muzyką imigrantów, więc nie ma narodowości?.


Trzymanie w tango jest mocne i ma agresywny wygląd. Tango ma przypominać kłótnię małżonków. Jego dramaturgia musi mieć gwałtowny charakter, pełen zaskakujących zmian kierunków i obrotów oraz szybkich ruchów głowy.
Bardzo ważne są w tango naprzemienne gwałtowne i płynne ruchy przypominające sposób poruszania się dzikich kotów. Tango jest płaskim tańcem, czyli jest pozbawione całkowicie unoszeń i opadań. Jako jedyny taniec standardowy nie ma akcji swingowej.