SlowFox

Metrum: 4/4
Tempo turniejowe: 28-30 taktów na minutę

Twórcą fokstrota był Amerykanin Harry Fox, aktor, który w 1913 roku wprowadził na scenę teatru pewną ilość specyficznych kroków dotąd nie spotykanych w balecie określanych mianem "Fox's Trot". Na początku fokstrot był tańcem dowolnym, bez ściśle określonych reguł. Taniec ten dawał tańczącym odprężenie, nie nastręczał trudności, tancerze poruszali się w praktycznie dowolny sposób. Jednakże w 1914 roku amerykański związek nauczycieli tańca ustalił pierwsze zasady tańczenia fokstrota, wprowadzono podział na kroki wolne i szybkie tańczone po linii prostej lub w obrotach w prawo. Taniec ten w dalszym ciągu był rozwijany przez angielskich nauczycieli tańca, którzy wzbogacili fokstrota o kroki boczne i określili rytm tych kroków: wolno, szybko, szybko.

Nazwa "Slow-fox" jest używana przede wszystkim w państwach niemieckojęzycznych i Polsce, w innych krajach używa się nazwy "Slow Foxtrott" (ang. "powolny Foxtrott").

Wolny Foxtrot opiera się na podstawowych figurach chodu. Ciekawostką jest, że w tym tańcu prawie nigdy nie łączy się stóp.

Wolna muzyka jest niezwykłym wyzwaniem dla tancerzy i daje duże możliwości interpretacji rytmicznej tego tańca. Ruch powinnien być płynny i mocny, a tancerze powinni utrzymać przez cały taniec tę samą prędkość oraz specyficzny sposób unoszeń i opadań (tzw. akcję foxtrotową).
Muzyka do tego tańca jest liryczna, bluesowa. Utwory grane dziś na turniejach, to często klasyka amerykańskiego bluesa, soulu czy jazz?u.
Foxtrot uznawany jest za najtrudniejszy taniec standardowy. Złośliwi twierdzą, że jest tak trudny ponieważ symbolizuje szczęśliwą parę małżeńską po latach wspólnego życia. Nazywa się też go tańcem prawdy o tancerzach.
SlowFox jest tańcem swingowym.
Tańczony jest obecnie na turniejach przez pary klasy "C" i wyższe.